Dótadella.

Sælt veri fólkið.

Alveg var dásamlegt að heyra í 11-fréttum Bylgjunar á föstudagsmorgni síðasta.

Gissur fréttamaður átti bágt með sig, er hann tilkynnti okkur sem á hlustuðum, að

starfsmenn dótabúðarinnar Toys'r'us hefðu þurft að  opna verslunina klukkutíma fyrr 

en ætlað var. Ástæðan? Fólk var mætt eldsnemma, í röð við dyrnar vegna "Tilboða".

Veðrið var nánast við fellibylja styrk hvað vind snerti, en samt var hópur fólks mættur

á svæðið. Var það farið að fjúka fram og til baka á planinu en samt hékk það á hurðum

og öllu sem hönd á festi.

 Það ætlaði sko aldeilis að fórna lífi og limum fyrir plastdraslið sem verið var að

selja aðeins ódýrara en annarsstaðar. Ég veit ekki hvort ég á að hlægja eða gráta yfir

þessum vesælu sálum sem skúruðu planið í sturluðu veðri fjúkandi um eins og laufblöð.

Hvert erum við komin í fáviskuni, þegar plastrusl er orðið skynsemini yfirsterkari? Hvað

er að brjótast um í höfðinu á svona fólki? Þetta er klárlega rannsóknarefni fyrir 

einhverja fræðingana þarna úti. Ekki eru þetta blankir einstaklingar, því þetta er töluvert

ferðalag, og venjulegt fólk þarf nú að stunda vinnu, ekki satt? Ég bara spyr!

Sæl að sinni.